ابعاد روانی رفتار خوردن و کنترل وزن

یک روانشناس در کنترل وزن (چاقی-لاغری) چه کمکی می کند؟

افراد به طرق مختلفی وزن می گیرند (چاق می شوند)، با این حال وقتی صحبت از کاهش وزن (لاغری) می شود، بسیاری از افراد می دانند که باید بیشتر روی غذا خوردن و ورزش تمرکز کنند.

[adrotate banner=”3″]

اما یک جنبه اصلی کنترل وزن  درک و مدیریت افکار و رفتارهایی است که می توانند در کاهش وزن اختلال ایجاد کنند. روانشناسان ممکن است با افراد و خانواده ها به طور مستقل در غالب یک تیم مراقبت بهداشتی یا جداگانه کار کنند، در شرایطی که سلامت روان و خدمات پزشکی یکپارچه هستند.

گاهی اوقات ممکن است یک روانشناس در مورد کنترل وزن با مراجعی کار کند که شخصا تصمیم به مدیریت وزن(چاقی-لاغری) گرفته یا توسط پزشک، متخصص تغذیه یا سایر متخصصان حوزه سلامت ارجاع شده است. افرادی که از روانشناسان کمک می گیرند در بازه سنی کودکان تا بزرگسالان هستند. این افراد شامل کسانی می شوند که با مدیریت وزن خود دچار مشکل هستند یا مشکلات وزن آنها مربوط به بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری های قلبی یا شرایط دیگری مانند افسردگی، اضطراب یا اختلالات خوردن است.

منبع: انجمن روانشناسی امریکا/ مترجم: نرگس حسینی نیا

تدوین یک برنامه درمانی کاهش وزن

با پایان مراجعه اول، روانشناسان معمولاً تصویر کاملی از یک مراجع دارند. آنها در مورد اینکه در حال حاضر مراجعین اقدامات خوبی انجام می دهند و باید ادامه دهند، گفتگو می کنند. آنها زمینه های نیاز و دشواری مربوط به مدیریت وزن(چاقی- لاغری) را شناسایی می کنند.

 پس از ویزیت اولیه، روانشناس و مراجع جدول ادامه ملاقات و پیگیری را تدوین و شروع به ایجاد یک برنامه درمانی می کنند. برنامه‌های درمانی از یک فرد به فرد دیگر متفاوت هستند اما ترجیحا کوتاه هستند.

این برنامه اغلب شامل آموزش رفتارهای خود-نظارتی، تغییر باورهای قدیمی، ایجاد مهارت‌های مقابله جدید و ایجاد تغییرات در محیط خانه و محل کار برای حمایت از اهداف سلامتی هستند. روانشناسان به افراد در رفع موانع کاهش وزن، شناسایی راه‌های مثبت برای تغییر عادات ناسالم و توسعه مهارت‌ها و شیوه‌های تفکر جدید کمک می‌کنند.

[adrotate banner=”3″]

بسیاری از روانشناسان بر روی یک رفتار بهداشتی در یک زمان تمرکز دارند. به عنوان مثال، اگر عصر، یک زمان چالش برانگیز برای حفظ عادات غذایی خوب باشد، روانشناس ممکن است از مراجع بخواهد که یک بخشی از غذا را نگه دارد و احساس و فکر خود را یادداشت کند. این عوامل اطلاعات مهمی راجع به آنچه باعث رفتارهای خوردن می شود را فراهم  می کند و به روانشناس و مراجع کمک می کند تا راهی برای پرداختن به رفتارها پیدا کنند.

منبع: انجمن روانشناسی امریکا/ مترجم: نرگس حسینی نیا