ارتباط کلید اصلی است، اما مهربانی هم همینطور است. بعضیها میگویند وقتی در یک رابطه سالم هستید، همهچیز بهراحتی پیش میرود. اما برخی دیگر معتقدند اینطور نیست — بهترین روابط بلندمدت نیازمند تلاش زیاد، تعهد و پشتکار هستند.
ترجمه و تدوین: دکتر نرگس حسینی نیا
همه ما میتوانیم بر سر این نکته توافق کنیم که هیچ رابطهای بینقص نیست و هر رابطهای چالشهای خاص خودش را دارد. اما شاید حقیقت این باشد که یک رابطه سالم زمانی شکل میگیرد که همه این عوامل در کنار عشق، احترام و حمایت متقابل بین دو نفر جمع شوند.
اما از کجا میتوانید مطمئن شوید که واقعاً این موضوع حقیقت دارد؟ چه زمانی میتوانید گارد خود را پایین بیاورید و با اطمینان خاطر احساس کنید که رابطهتان سالم است و در مسیر بلندمدت پیش میرود؟ روانشناسی عشق ممکن است کمی پیچیده باشد، اما لزوماً قرار نیست موضوعی سردرگمکننده باشد.
رابطه سالم چیست؟
در اصل، یک رابطه سالم بر پایه این موارد استوار است:
همدلی و مهربانی
قابلاعتماد بودن و تعهد
احترام متقابل به مرزها
توانایی همکاری بهعنوان یک تیم
ارزشها و اهداف مشترک
داشتن ارزشها و اهداف مشترک شاید نقطه عطف بیشتر روابط باشد، چراکه درواقع زیربنای تقریباً هر کاری است که با هم انجام میدهید.
همچنین نیازهای هر فرد بر اساس تجربههای شخصیاش در گذر زمان تغییر میکنند. برای مثال، ممکن است برای فردی داشتن شریکی که به کارهای داوطلبانه و خدمات اجتماعی علاقهمند باشد اهمیت زیادی داشته باشد، در حالیکه در روابط دیگر این موضوع چندان حیاتی نباشد. یا فردی که از یک خانواده صمیمی میآید و گردهماییهای خانوادگی در ایام تعطیلات را در اولویت قرار میدهد، ممکن است در برقراری رابطه با کسی که اهمیت خانواده را نادیده میگیرد با دشواریهایی روبهرو شود.
عوامل شکل گیری رابطه سالم
عوامل زیادی میتوانند در شکلگیری یک رابطه سالم نقش داشته باشند و برخی از آنها برای هرکدام از ما بسیار شخصی و منحصر بهفرد هستند. نکته اصلی این است که سطح معقولی از قابلاعتماد بودن وجود داشته باشد و هر دو نفر احساس کنند طرف مقابل در هر مرحله از مسیر، آنها را در اولویت قرار میدهد و به قول و قرارهایش پایبند است.
مسئله ناخوشایند این است که همه افراد همیشه نمیدانند آیا در یک رابطه سالم هستند یا نه. این موضوع بهویژه زمانی صادق است که فرد پیشتر درگیر روابط مشکلساز بوده یا نتوانسته بهخوبی نشانههای هشداردهنده را در رابطه تشخیص دهد.
رابطهها گاهی میتوانند آشنا، راحت یا حتی بهتر از رابطههای قبلیتان به نظر برسند، اما این الزاماً به معنای سالم بودن آنها نیست. اگر پیشینهای از روابط مشکلساز داشته باشیم یا در کودکی دلبستگی ایمن شکل نگرفته باشد، ممکن است ناخودآگاه بهسمت چیزهایی برویم که برایمان آشنا هستند، حتی اگر سالم نباشند. و درست همینجاست که باید مراقب باشیم.
این موضوع نیازمند سطحی از خودبازنگری پیش از شروع یک رابطه جدید است. اما حتی زمانی که مدتی با کسی در ارتباط بودهاید، سالمترین روابط همچنان فضایی برای خودبازنگری باز میگذارند، بر پایه اشتباهاتی که هر دو در گذشته از آنها آموختهاید بنا میشوند و به هر دو طرف اجازه میدهند در فضایی امن، سازنده و مفید با تعارضها روبهرو شوند.
در هر رابطهای زمانهایی وجود خواهد داشت که سخت و چالشبرانگیز است، اما مهم این است که چگونه با آن برخورد میکنید. افراد در یک رابطه سالم باید به یکدیگر آرامش بدهند، تمایل به کار کردن و رشد مشترک داشته باشند و برای یکدیگر احترام قائل شوند.
