در این قسمت، خلاصه‌ای از کتاب شازده کوچولو، اثر آنتوان دوسنت اگزوپه‌ری با ترجمه‌ی احمد شاملو، که توسط انتشارات نگاه، منتشر شده است را به صورت فایل صوتی با شما به اشتراک می‌گذاریم.
توجه: این خلاصه صرفا به منظور معرفی این کتاب می‌باشد و حقوق مادی و معنوی آن، برای انتشارات مربوطه محفوظ می‌باشد.
گوش کردن به فایل صوتی:
در این قسمت، خلاصه‌ای از کتاب شازده کوچولو، اثر آنتوان دوسنت اگزوپه‌ری با ترجمه‌ی احمد شاملو، که توسط انتشارات نگاه، منتشر شده است را به صورت فایل صوتی با شما به اشتراک می‌گذاریم.
توجه: این خلاصه صرفا به منظور معرفی این کتاب می‌باشد و حقوق مادی و معنوی آن، برای انتشارات مربوطه محفوظ می‌باشد.
گوش کردن به فایل صوتی:
در این قسمت، خلاصه‌ای از کتاب شازده کوچولو، اثر آنتوان دوسنت اگزوپه‌ری با ترجمه‌ی احمد شاملو، که توسط انتشارات نگاه، منتشر شده است را به صورت فایل صوتی با شما به اشتراک می‌گذاریم.
توجه: این خلاصه صرفا به منظور معرفی این کتاب می‌باشد و حقوق مادی و معنوی آن، برای انتشارات مربوطه محفوظ می‌باشد.
گوش کردن به فایل صوتی:
مراجعانِ مشاوره روانشناختی ناباروری را می توان به دو دسته از مراجعه کنندگان تقسیم کرد. یک دسته افرادی که از کلینیک های پزشکی ناباروری به مشاوره روانشناختی ارجاع داده شده اند(مشاوره اجباری) و دسته دیگر افرادی که به خواست خودشان برای مشاوره روانشناختی ناباروری مراجعه کرده اند.
ترجمه و تدوین: نرگس حسینی نیا – روانشناس سلامت
این واقعیت که این خدمات اجباری است ممکن است به این معنی باشد که افراد تمایلی به بحث در مورد هر موضوعی به طور آشکار ندارند و/یا نسبت به هدف واقعی جلسه مشکوک هستند (یعنی حمایت یا غربالگری؟- منظور مجوز روانشناس جهت انجام روش درمانی خاص یا ادامه فرایند درمان-) موضوعات اصلی مورد بحث در مشاوره اجباری ممکن است در درجه اول به پردازش اطلاعات پزشکی و پیامدهای درمان مربوط باشد تا مسائل احساسی. مشاوره داوطلبانه نیز هرچند ممکن است باعث نگرانی در مورد غربالگری شود، اما از آنجایی که بیمار شروع کننده مشاوره است، معمولا تمایل بیشتری برای غلبه بر این ترس ها وجود دارد. بنابراین مشاوره با افرادی که خودشان مراجعه می کنند، بیشتر روی جنبه های هیجانی ناباروری و درمان آن، به ویژه مسائلی که باعث ناراحتی فعلی می شوند، تمرکز می کنند، سپس بر جنبه های پزشکی درمان.
با این حال، قابل توجه است که افراد ناباروری که تجربه مشاوره روانشناختی را دارند، تجربه مشاوره را بدون توجه به اجباری (کانولی و همکاران، 1993) یا داوطلبانه (استوارت و همکاران، 1992) بودن آن، مثبت ارزیابی می کنند. این وظیفه مشاور است که اطمینان حاصل کند که بیماران در طول هر یک از انواع مشاوره احساس راحتی می کنند.
یک موضوع مرتبط، این یافته است که تعداد کمی از افرادی که در پروسه درمان ناباروری هستند، داوطلبتانه به دنبال مشاوره روانشناختی می باشند. بیماران دلایل زیادی برای عدم پذیرش پیشنهادهای مشاوره دارند و این دلایل بسته به اینکه آیا آنها پریشانی بالایی را تجربه می کنند یا نه متفاوت است. به عنوان مثال، بسیاری از بیماران احساس می‌کنند با استفاده از منابع مقابله‌ای در دسترس (مانند خانواده و دوستان مفید) می‌توانند با استرس‌های ناباروری کنار بیایند، در حالی که دیگران، به‌ویژه آن‌هایی که پریشانی را تجربه می‌کنند، ممکن است از مشاوره استفاده نکنند، زیرا در مورد چگونگی انجام آن مطمئن نیستند که چنین کمکی دریافت کنند (مثلاً با چه کسی تماس بگیرید).
تمایل به فرزند برای بسیاری از افراد یک آروزست و اگر این آرزو برآورده نشود و مشکل ناباروری آشکار شود، ممکن است منجر به جراحت خود(محوری/شیفتگی) شود که اعتماد به نفس را کاهش می دهد. ممکن است ناامیدی ایجاد شود. بیماران ممکن است احساس گناه کنند. ممکن است ناامیدی و اندوه رو تجربه کنند. و مشکل ناباروری به مشکلی در روابط همسران تبدیل می شود.
(ب) هدف، آرزوی داشتن فرزند؛ ایجاد شخص سومی است که هنوز وجود ندارد و نمی تواند در فرآیند تصمیم گیری و درمان شرکت کند. مسائل اخلاقی خاصی ناشی از غیبت شخص سوم است. برخی از مسائل اساسی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: بهترین منافع کودک، محیط خانوادگی که کودک با استفاده از روش های کمک باروری در آن متولد می شود و هرگونه تضاد و تضاد احتمالی بین خواسته های بیمار و منافع فرضی کودک.
(ج) درمانِ آرزوی برآورده نشده برای داشتن فرزند، اغلب شامل چرخه‌ی مداخلات مکرر است که می تواند موفقیت آمیز باشد، اما اغلب چنین نیست. این فرآیند طولانی مدت، استرس های هیجانی خاصی را همراه با یاس و ناامیدی احتمالی ایجاد می کند.
د) اقدامات تشخیصی و درمان پزشکی در ناباروری تأثیر مهمی بر زندگی صمیمی/عاطفی بیماران دارد. بنابراین، پویایی روابط زوجین، تمایلات جنسی، توانایی کنار آمدن با اثرات روانی و هیجانی ناشی از این فرآیند باید علاوه بر دوره درمان و گزینه های درمانی آتی مورد توجه قرار گیرد.
اگر افسردگی دارید، احتمالاً می‌دانید که کاملاً شایع است. اما شاید ندانید که شیوع آن چقدر است. اکنون افسردگی عامل اصلی ناتوانی در جهان است- حدود ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، از هر بیست آمریکایی بالای دوازده سال یک نفر را شامل می‌شود.
داروهای ضد افسردگی در کوتاه‌مدت برای افراد به شدت افسرده، مفید هستند اما برای بسیاری از آنها پاسخگو نیستند. اثرات آن برای اکثر افراد زیاد نیست و استفاده طولانی مدت یا با دوز بالا، با خطر فهرست بلندی از عوارض جانبی از جمله اختلال عملکرد جنسی و افزایش خطر عود، همراه است. روان‌درمانی دارای اثرات جانبی پایین‌تر و مزایای بیشتر بعد از درمان است و در کوتاه‌مدت برای افسردگی موثر تشخیص‌داده شده است. محققان هنوز در تلاشند تشخیص دهند که آیا ترکیبی از درمان با دارو برای افسردگی شدید وجود دارد یا نه، اما این ترکیب برای افسردگی خفیف، تأثیر قابل توجهی ندارد. مهم است که قبل از موافقت با هر دوره درمانی، تحقیقات موجود را به بهترین وجه بررسی کنید.
[adrotate banner=”3″]
ممکن است شما در حال حاضر تحت درمان باشید یا ممکن است در نظر داشته باشید که چه نوع درمانی را انتخاب کنید، بنابراین اجازه دهید در مورد ACT در مقابل گزینه‌های دیگر راهنمایی کنم. شکل اصلی درمانی که برای سال‌های طولانی برای افسردگی تجویز می‌شود، CBT سنتی بوده و بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که می‌تواند منجر به نتایج خوبی شود. اما چرا کارهای سنتی CBT هنوز گیج‌کننده است. همانطور که قبلاً بحث شد، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مزایای CBT عمدتا به عناصر رفتاری، و نه بازسازی افکار، مربوط است. در همین حال، ده‌ها آزمایش تصادفی اثرات ACT بر افسردگی را اندازه گیری کرده‌اند و تاکنون ACT به همان اندازه CBT موثر شناخته شده است. علاوه بر این، ما در مورد چگونگی عملکرد آن بیشتر می‌دانیم- زیرا انعطاف‌پذیری روانی را توسعه می‌دهد، که تمرکز واضح‌تری را بر روی تغییر اهداف فوری، ایجاد می‌کند.
به عنوان مثال، همانطور که اشاره شد، نشخوار فکری یکی از عوامل اصلی ابتلا به افسردگی است. تحقیقات ACT بخشی از دلیل آن را کشف کرده است. محققان، افرادی که فقدان بزرگی را تجربه کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند تا ببینند آیا نشخوار فکری منجر به افسردگی آنها شده است یا خیر. پاسخ مثبت بود، اما فقط اگر برای اجتناب از هیجانات دشوار، نشخوار کنند. اگر ذهن شما بارها و بارها به سادگی و بدون تلاش برای اجتناب از درد، به فقدان (از دست دادن) برگردد، در نهایت نشخوار فکری کاهش یافته و در صورت وجود، آسیب زیادی وارد نمی‌کند.
[adrotate banner=”3″]
فرض کنید فقدان بزرگی مانند خودکشی دوست صمیمی را تجربه کرده‌اید. همه ما تعجب خواهیم کرد، “آیا چیزی از دست رفته است؟” یا “چرا من با او تماس نگرفتم و حال او را جویا نشدم؟” اگر برای اجتناب از درد ناشی از این فقدان، گذشته را دوباره زنده می‌کنید، همچنان نمی‌توانید با احساس علاقه‌ای که نسبت به دوست خود دارید، ارتباط برقرار کنید. احتمالا برای حمایت، کمتر به دوستان دیگر خود نزدیک خواهید شد. شما در معرض وضعیت پر ریسکی هستید که ما آن را افسردگی می‌نامیم.
ACT با CBT سنتی مرتبط است، بنابراین بسیاری از درمانگران CBT مایل به استفاده از ACT برای تکمیل عناصر CBT هستند که ما می‌دانیم مفید هستند، به ویژه عناصر رفتاری. چرخش‌های انعطاف‌پذیری به راحتی می‌توانند تقریباً با هر روش معتبری ترکیب شوند. یک مثال قابل ارائه، یکی از بهترین انواع درمان افسردگی با عنوان فعال سازی رفتاری[1] (BA) است. در تحقیقاتی که آن را با ACT ترکیب نموده‌اند، نتایج بزرگی یافت شده است.
[adrotate banner=”3″]
فعال سازی رفتاری (BA) توسط زنده یاد نیل جاکوبسون[2]، دوست خوبی که به عنوان یک کارآموز با من همکاری داشت، ایجاد شد. او تمرین‌های پذیرش را با روش‌هایی برای کمک به بیماران برای انجام کارهایی که بیشتر به آنها اهمیت می‌دهند، ترکیب کرد و بر رفتارهای جایگزین تمرکز کرد. اگر کسی در تلاش است برای فرار از احساس افسردگی دیر به خواب برود، ممکن است یک رفتار جایگزین مانند پیاده روی صبح زود توصیه شود. بطور کلی یک برنامه فعالیت‌های جایگزینی مثبت، برای کمک به حرکت رو به جلو به سمت اهداف ایجاد می‌شود. اجتناب، هیجانی دلسرد کننده است.
فعالسازی رفتاری (BA) و ACT در مورد بی فایده بودن تلاش برای تغییر مستقیم محتوای افکار موثر در افسردگی و همچنین کمک به مردم برای دیدن تأثیرات منفی استراتژی‌های اجتناب، توافق دارند. ACT تمرین‌های گسلش، خود و حضور در لحظه را اضافه کرده و تاکید دارد اقدام‌ها باید در خدمت زندگی ارزش مدار باشند. این مهارت‌ها به افراد کمک می‌کند تا متعهد به انجام رفتارهای جایگزین شوند. اگر در دوره درمانی فعالسازی رفتاری (BA) هستید، با درمانگر خود در مورد نحوه افزودن ACT به آن صحبت کنید.
[adrotate banner=”3″]
نمی‌توانم اجازه دهم که این بخش بدون تعریف مختصری از نیل تمام شود، زیرا او یکی از طرفداران اولیه ACT بود. نیل در مورد دومین مطالعه بزرگش روی BA با من تماس گرفت که نشان می داد BA از رفتار درمانی شناختی که پیچیده بود، بهتر بود. او به من گفت که زمان آن فرا رسیده است که “انقلابی بافتاری” را با ترکیب روش‌های اولیه ACT من با BA و سایر روش‌های جدید CBT که اخیراً توسعه یافته است، انجام دهم. من با هیجان موافقت کردم و برای ترسیم طرحی انقلابی، برای چند هفته بعد پروازی به سیاتل رزرو کردم. اما نیل به طرز فجیعی چند روز قبل از آن پرواز بر اثر حمله قلبی درگذشت. من سرانجام ورود موج سوم CBT (با الگوی اصلی ACT) را خودم اعلام کردم، اما اگر این جنگجوی دانشمند زنده می‌ماند، موج سوم مطمئناً به حد زیادی سود می‌برد!
[1]. Behavioral Activation
[2]. Neil Jacobson
شرایط سلامت روانی در رسانه‌های عمومی و حتی در بحث‌های آزاد محققان به عنوان بیماری مشخص شده است، به طوری که افسردگی، وسواس و اعتیاد با سرطان یا دیابت قابل‌مقایسه هستند. اما چنین نیست. برای واجد شرایط بودن به عنوان یک بیماری، شرایطی وجود دارد: علت، منشأ شناخته شده‌ای (علت شناسی) وجود داشته باشد، از طریق فرایندهای شناخته شده (یک دوره) بیان شود و به روش‌های خاص به درمان پاسخ دهد.
شرایط سلامت روانی با این معیارها مطابقت ندارد. جامعه پزشکی در واقع از آنها به عنوان سندرم یاد می‌کند و تقریباً از طریق لیست علائم تشخیص داده می‌شوند. گفته می‌شود اگر افراد کمی بیشتر از نیمی از علائم لیست را نشان دهند، به یک بیماری مبتلا می‌شوند.
[adrotate banner=”3″]
گروهی از روان‌پزشکان و روان‌شناسان که وظیفه ایجاد جدیدترین مجموعه اسامی برای سندرم‌ها را دارند، این مسئله را به خوبی می‌دانند. مقاله‌ای از سوی توسعه دهندگان خاطرنشان کرد: درمان سندرم‌ها به گونه‌ای که گویی معادل بیماری‌ها هستند “احتمالاً تا روشن کردن یافته‌های تحقیقات، مبهم است” زیرا تحقیقات مبتنی بر آنها” ممکن است هرگز در کشف علت شناسی بنیادین آنها موفق نباشد. برای این که این اتفاق رخ دهد، ممکن است، نیاز به تغییر پارادایم هنوز ناشناخته باشد. من و همکارانم موافق هستیم و تلاش کرده‌ایم تا یک رویکرد مبتنی بر فرآیند را برای درک شرایط سلامت روانی ایجاد کنیم.
درک عمومی از سلامت روان بیش از حد در مسیر پزشکی قرار گرفته است. به عنوان مثال یک ایده وجود دارد که شرایط سلامت روانی و اعتیاد به طور اساسی توسط ژن‌ها تعیین می‌شوند. اکنون که می‌توانیم کل ژنوم صدها هزار نفر را نقشه‌برداری کنیم، می‌دانیم که کل سیستم‌های ژن تنها بخش کوچکی از بیماری‌های روانی یا اعتیاد را تشکیل می‌دهند. محیط و رفتار تأثیرات بزرگ‌تری دارند. در واقع، هیچ نشانگر بیولوژیکی مشخصی برای هیچ وضعیت سلامت روان متداولی یافت نشده است.
[adrotate banner=”3″]
نمونه‌هایی از چگونگی تعامل ژن‌ها و محیط توسط مطالعات ریسک خانوادگی ارائه می‌شود که نشان می‌دهد افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد “در کنار هم قرار می‌گیرند”. بنابراین اگر پدر شما همچون پدر من به الکل اعتیاد داشت، ممکن است شما نه تنها نسبت به الکل، بلکه به افسردگی و اضطراب آسیب‌پذیر باشید. برخی از این موارد از تفاوت‌های مشخص ژنتیکی ناشی می‌شود که سیستم عصبی، رویدادهای گذشته را به درد روانی پیوند می‌دهد. اگر شما “حساس (ریز بین)” هستید و می‌توانید به راحتی تجربیات خنثی را به وقایع بد بعدی متصل کنید، از نظر ژنتیکی آماده هستید که بیشتر تحت تأثیر رویدادهای روانی دردناک قرار بگیرید. اگر شما چنین گرایشی دارید اما در خانواده‌ای با سطح بالایی از مهرورزی و وابستگی‌های ایمن (روابط محکم و ایمن) رشد می‌یابید، ممکن است همه چیز خوب باشد. حتی وقتی اتفاقات بدی پیش می‌آید، اگر والدین شما از الگوی اجتناب تجربه‌ای پیروی نکنند، ممکن است مشکلی پیش نیاید. اما شخصی را در نظر بگیرید که از نظر ژنتیکی آمادگی واکنش در برابر حوادث منفی دارد را دارد؛ در نبود امنیت و مهرورزی است؛ با تجربیات دردناک یا آزار دهنده آمیخته شده، و یک گروه از سنت‌های (عادات) خانوادگیِ اجتناب و عدم انعطاف‌پذیری را به همراه دارد، بفرمایید، شما فرمول مشکلات روانی را دارید.
مطالعات زیادی نشان می‌دهند که یادگیری مهارت‌های روانشناختی می‌تواند منجر به پیشرفت‌های چشمگیری در کنار آمدن با چالش‌های بهداشت روان شود که اغلب نتایج طولانی مدت بیشتر و عوارض جانبی کمتری نسبت به داروها دارند. شرایط سلامت روان اغلب با رفتارهای افراطی‌ای مشخص می‌شود که ممکن است در برخی زمینه‌ها سازگار باشد. به عنوان مثال، فکر کردن در مورد چگونگی یادگیری از اشتباهات گذشته چیز بدی نیست- اما اجازه دادن به اینکه به طور کامل در الگوی چرخه نشخوار فکری پیش برویم، افسردگی را پیش بینی می‌کند. مهارت‌های انعطاف‌پذیری به ما انگیزه می‌دهند تا افکار و رفتارهایی را که باعث می‌شوند مجموعه‌ای از موارد ناسالم را (که در ذهن) نگه می‌داریم، در نظر بگیریم و بر آن کاری که انجام می‌دهیم، تمرکز کنیم. این امر به طور طبیعی منجر به تعادل بهتر می‌شود که برای تکامل هدفمند، ضروری است.
[adrotate banner=”3″]
اگر با وضعیت سلامت روان‌تان دست و پنجه نرم می‌کنید، باید مطالعه کتاب‌هایی مانند این کتاب را به عنوان یک مکمل برای کمک‌های حرفه‌ای در نظر بگیرید، نه جایگزین آن. درمان به هنگام مبارزه، حیاتی است و بسیاری از مردم به دنبال آن نمی‌روند. متأسفانه دلیل اصلی این حذف، انگ است. تحقیقات نشان می‌دهد که در سراسر جهان، از هر ۵ نفر یک نفر در طی یک سال، یک چالش سلامت روان را تجربه می‌کنند، و از هر سه نفر یک نفر در طول زندگی خود نوعی چالش سلامت روانی را تجربه خواهد کرد. با این وجود، بسیاری از مردم درباره این شرایط، دیدگاه‌های قضاوت گونه دارند. بسیاری از افراد، مبارزات ذهنی را نقطه ضعف شخصیت می‌دانند. افراد مبتلا به بیماری روانی به عنوان افراد ناکارآمد، خطرناک یا بطور جبران ناپذیری خرد (شکسته) شده، برچسب گذاری می‌شوند که منجر به تبعیض در استخدام و فاصله اجتماعی می‌شود.
نتیجه این است که افرادی که چنین شرایطی دارند اغلب علائم خود را حتی از دید عزیزان‌شان پنهان می‌کنند و از درمان یا حمایت اجتناب می‌کنند. در واقع، از هر پنج نفر فقط یک نفر از یک ارائه دهنده بهداشت روان کمک می‌گیرد. این یک فاجعه است، خصوصاً به دلیل اینکه درمان کاملاً مطلوبی از نظر علمی در دسترس است. به عبارت دیگر، کمک وجود دارد.
[adrotate banner=”3″]
انگ انگاری را می‌توان در قالب خود سرزنشی و حتی نفرت از خود، درونی کرد. پیام های فرهنگی نادرست (گمراه کننده) مانند “به افکار مثبت فکر کنید” فقط اجتناب بیشتر را تشویق می‌کند و اوضاع را بدتر می‌کند. ACT به مردم کمک می‌کند تا با درد لکه ننگ روبرو شوند و از پیام های غیرمفید استفاده نکنند.
کاری را که معمولاً انجام می‌دهید و به خودی خود استرس‌زا نیست اما به طور قابل توجهی با یک عامل استرس‌زا در ارتباط است را انتخاب کنید. فرض کنید یک عامل استرس زای صبح‌گاهی برای شما، رئیس‌تان است.
ممکن است رانندگی به سمت محل کار، چیزی باشد که به آن مرتبط است. بگذارید بگوئیم شما به این دلیل که افکاری درباره اینکه رئیس‌تان چطور شما را قضاوت می‌کند دارید (مانند اینکه او فکر می‌کند من خیلی باهوش نیستم)، متوجه شدید مواجه شدن با رئیس‌تان تا حدی استرس آور است.
[adrotate banner=”3″]
هر روز هنگام رانندگی به محل کار در ماشین، چند دقیقه برای گسلش از این افکار وقت بگذارید. شاید بخواهید آواز خواندن در ماشین را تمرین کنید. او به اندازه کافی باهوش نیست را به صورت آهنگ با تن صدایی که دوست دارید بخوانید. چند روز بعد از این کار، ممکن است هنگام رانندگی به سمت محل کار، این عمل برایتان هم سرگرم کننده باشد و هم برای کاهش استرس‌تان مفید باشد.
دامنه توصیه‌ها در مورد رژیم و ورزش بسیار طاقت فرسا است. گرچه احساس می‌شود آنها با آخرین اطلاعات ایجاد شده‌اند و به خوبی توسط تحقیقات پشتیبانی می‌شوند، اما بسیاری از توصیه‌های رژیم غذایی توسط علم ثابت نشده است.
بنابراین بسیاری از توصیه‌ها نیز، متناقض است. چربی افتضاح است؛ نه، بستگی دارد. شکر وحشتناک است، اما صبر کنید، شیرین کننده‌های مصنوعی سمی هستند.
[adrotate banner=”3″]
چیزهای منطقی‌ای را که دوست دارید امتحان کنید، انتخاب و با آنها آزمایش کنید. به یاد داشته باشید: تنوع، انتخاب، نگهداری. فقط آنچه مفید می‌دانید را نگه دارید. آنچه برای دیگران کار می‌کند، ممکن است برای شما خوب نباشد. به عنوان مثال، بسیاری از برنامه‌ها به شما می‌گویند که یک صبحانه کامل بخورید. اما من یک صبحانه بسیار سبک و خیلی دیر هنگام با چند گردو و یک سیب را دوست دارم. من به این نتیجه رسیدم زیرا می‌توانم در بدن خود احساس کنم که صبحانه سبک برای من بهتر است، و حتی می‌توانم بگویم که گردو نیز بهتر از آن است. من آن را دانش بدن[1] می‌نامم.
من سال‌هاست که این الگوها را مشاهده و اصلاح می‌کنم (مثال‌های دیگر از دانش بدن خودم شامل کاهش آرد یا کاهش کل زمان مابین غذا خوردنم به کمتر از هشت ساعت است)، و من معمولاً از مطالعه‌هایی که با بدن خودم دیده‌ام شگفت زده نمی‌شوم. اما چند ماه پیش، از دیدن یک مطالعه جدید بزرگ که واقعاً ACT با گردو (منتظر آن بمانید) را آزمایش کرده بود، مبهوت شدم! در حالی که ACT به تنهایی از مراقبت معمولی بهتر بود، آنها با افزودن گردو نتایج بهتری را نیز مشاهده کردند. ظاهراً، من تنها کسی نیستم که بدنم به این روش واکنش نشان می‌دهد!
[adrotate banner=”3″]
ممکن است شما متفاوت باشید. از الگوی من پیروی نکنید: علم را تماشا کنید و چیزهای دیگر را امتحان کنید. به بدن خود توجه کنید و اجازه دهید بدن‌تان شما را آموزش دهد. شما همانطور که انتخاب می‌کنید، زندگی خود را کامل می‌کنید.
[1]. body knowledge
همه ما ممکن است وسوسه شویم کاری انجام دهیم که می‌تواند برای روابط مخرب باشد: دروغ بگوییم، فریب دهیم، تسلیم شویم یا به همسر خود صدمه بزنیم. از دیدگاه ACT، هیچ چیز “اشتباه” یا “غیرطبیعی” در این مورد وجود ندارد. این تفکرات، احساسات و نیازها کاملاً طبیعی هستند.
[adrotate banner=”3″]
سؤال آن است که همیشه کدامیک عملی است. اگر روی این تفکرات و احساسات تمرکز کنید، در کوتاه مدت ممکن است باعث رضایت شما شوند اما آیا در بلند مدت نیز باعث تقویت و عمیق شدن رابطه می‌شوند؟
نمی‌توانید وسوسه نشوید اما می‌توانید انتخاب کنید چگونه به این احساسات پاسخ دهید. برای مثال ممکن است احساس کنید می‌توانید با کسی دیگر رابطه جنسی داشته باشید اما نباید آن را انجام دهید. می‌توانید افکار و احساسات خود را کنترل و آگاهانه عمل کنید. از حالت پاسخ خودکار به حالت آگاهانه تغییر کنید و پاها و دستان خود را تحت کنترل بگیرید.
[adrotate banner=”3″]
سپس می‌توانید ارزش‌های خود را در مورد اعتماد، انصاف، یکپارچگی تنظیم کنید و عمل‌تان را بر پایه این ارزش‌ها قرار دهید. اگر این کار را متناوباً انجام دهید، می‌توانید از نتایج مضاعف آن برخوردار شوید. نه تنها به شریک خود این امکان را می‌دهید که به شما اعتماد کند همچنین می‌توانید به خودتان اعتماد کنید، این یک موهبت بزرگ است. زندگی شما را در میلیون‌ها شیوه امتحان خواهد کرد و زمانی که با اطمینان به خود، عاقلانه پاسخ دهید، آن گاه از جانب خود خیال‌تان راحت خواهد بود.